Saturday, August 28, 2010

యే షహర్ హమారా..

ఆప్ పర్ భీ ఫూల్ బర్‌సే: ఔర్ హమ్ పర్ భీ:
ఫర్క్ ఇత్నాహీహై: ఆప్ డోలీమే హై: హమ్ డోలేపే హై!

(మీపై పూలు కురిశాయి. మాపై కూడా కురిశాయి.
కానీ.. తేడా ఒక్కటే.. మీరు పల్లకిలో ఉన్నారు. మేము పాడెపై ఉన్నాము)
తండ్రీ.. ఈ హైదరాబాద్ ఎవరిది. ఆక్రమణదారులదా? ఇక్కడి భూమి పుత్రులదా? నిజమే.

పల్లకిలో ఊరేగుతున్నా రు. మేము పాడెపై ఉన్నాము. హైదరాబాద్ ఊరు పొందిచ్చిన మహమ్మద్ కులీ కుతుబ్‌షా 'నదిలో చేపలు నిండాలనుకున్నడు'..కానీ .. హైదరాబాద్ నదిలో షార్క్‌లు నిండాయి. కబ్జా చేసిన షార్క్‌లు. మొత్తాన్ని ఆక్రమించుకుని 'ఇటేటు రమ్మంటే ఇల్లంత నాదనే' చేపలు కావవి షార్క్‌లు.

ఎవరిదీ హైదరాబాద్. సర్పంలా చుట్టుకున్న రింగురోడ్డు పొంటి మేము లేము. మాల్స్‌లో లేము. మలేషియా టౌన్ షిప్పుల్లో లేము. కూకేటి పామైన కూకట్‌పల్లిలోనూ లేము. దిల్‌సుఖ్‌నగరూ, వివేకానంద కాలనీ.. వెంగళరావు నగర్, కాసు బ్రహ్మానందరెడ్డి పార్కు, ఎల్వీ ప్రసాద్ మార్గ్, ఎన్టీఆర్ గార్డెన్స్, నెక్లెస్ రోడ్డూ.. హుసేన్‌సాగర్ ఒడ్డూ పొడవైన విగ్రహాల్లోనూ లేము.. పాతబస్తీలోనో, చార్మినార్ గల్లీలోనో? పుత్లీ బౌలీలో నో, రాజన్న బావిలోనో, లంగర్ హౌస్‌లోనో, మంగళ్ హాట్‌లోనో, బోరడంబలోనో కుదించుకుపోయి మూలనపడ్డ మూటల్లా పడి ఉన్నాము తండ్రీ.. విల్లాలు, గేటెడ్ కమ్యూనిటీలు, నూరంతస్థులు, ఏడుమేడలూ.. తండ్రీ.. మమ్మల్ని నెట్టేసుకు వెళ్లింది.

అభివృద్ధి రథం.. తెలంగాణ ముస్లిముల సంగతెందుకూ? మాట్లాడడం. ఉర్దూ భాషా పోయింది. సంస్కృతీపోయింది. పాతబస్తీ ఒక పరాధీన. కొత్త సొగసు లు. ఏవీ తండ్రీ.. ఒక్క ఫ్లైఓవర్ జాడల్లో నీలిగిన బతుకులు.. హైదరాబాద్ అంటే ఇప్పుడేది టావెర్నియన్ (ఫ్రెంచి యాత్రికుడు) పోల్చి చెప్పిన ఫ్రాన్స్‌లోని ఆర్లియన్స్ నగరం ఇదేనా?

మూసీలో మంచినీళ్లు నింపితే.. పారిస్తే.. ప్రవహిస్తే.. వెనిస్ నగరంలా తళుకు లీనేదీ ఇదేనా? అవొచ్చు.. కానీ ఆ మూల చార్మినార్ దాపల.. పక్షుల రెక్కలు టపటప కొట్టుకులాడం గ.. వెలిగే మక్కా మజీద్ దగ్గర.. సైకిల్ పంక్షరేస్తూ.. సామా న్లు తుడుస్తూ.. కడుగుతూ.. నెమలీకల విసనకర్రలు విసిరే ధూపం వేస్తూ.. బతుకు బండలైంది కద తండ్రీ.. పురానే యాదే.. పురానే దర్ద్.. ఒక్క ఇరానీ చాయ్ కోసం ఒక్క ఉస్మానియా బిస్కట్ కోసం..జిహ్వ చచ్చిందిరా.. ప్రాణం సొడసొడలు పోతంది. నాలుక గుంజుతంది.

గోల్కొండ కోట కింద, పాతబస్తీకింద, ఉస్మాన్ అలీఖాన్ పన్నులు పిండిన మరిగిన నెత్తురు క్రింద.. చంద్రబాబు ప్రపంచీకరణ క్రింద, రాజశేఖర్‌రెడ్డి బార్లా తెరిచిన.. బారాఖూన్ మాఫ్ కడుపు నింపుకున్న కార్పొరేటీకరణ క్రింద ఎవడి మల్లె తోటలున్నయి. ఎవరి చిల్లర దేవుళ్ల మూలుగులున్నయి.

ఎవరి వాగుల వంకల ఇసుక తుఫాన్లున్నయి. ఏఏ జిల్లాల కొండలు, గుట్టలు, చెట్లూ పుట్టలున్నయి... అవు నూ ఈ హైదరాబాద్ ఎవరిదీ? కన్నుగొట్టే లబ్బ రు బొమ్మల ముందు.. అడ్డాలో షోకేస్‌లా అంగ డి బొమ్మలా.. దేశదేశాల సంపన్న వర్గాల రణస్థలి.. రంగస్థలి.. అయిపోయిన ఈ హైదరాబాద్ ఎవరిది?

ఎవరి జీవునాలు ఎవరినెత్తుటి కన్నీళ్లింకితే ఇన్నేసి బంగ్లాలు.. ఇన్నేసి భూములు... కబ్జా పెట్టినోడు హైదరాబాద్ మీద హక్కు కోరుకోవడం.. ఎంత న్యాయం? ఏది ధర్మం? తెలంగాణ రక్త మాంసాల మీద.. తెలంగాణ రైతుల పుళ్లుపడ్డ చేతులు చేసిన వెట్టిచాకిరీ మీద నిర్మితమయిందీ నగరం.. పుట్టుక దానిదే.. చావూ దానిదే.. ఎప్‌బెల్‌లు, ఎమ్మార్ ప్రాపర్టీలు, మైక్రోసాఫ్ట్ లు, దివారాత్రులు నడిచే బాడీషాపు కంపెనీలు, అర్ధరాత్రుళ్లు మేల్కాంచే, దయ్యాలను కనే బ్లూచిప్ కంపెనీలు.. పొలారీస్ లు, ఇన్ఫోసిస్‌లు, విప్రోలు,తెప్పలు తెప్పలుగా వచ్చిన కార్పొరేట్ దేశీయ దళారీల మంద.. విదేశీల పాదాలు కడిగి తలమీద పోసుకునే.. మూక.. భాగ్యనగరం బహుళ జాతి కంపెనీల వాకిలయింది.. అది పొక్కిలయింది.

హైదరాబాద్ దురాక్రమణకు మూలం కొత్తగా చెప్పనక్కరలేదు. ఎవడి వనరుల మీద, ఎవడి మౌలిక వసతుల మీద..ఎవడి భూముల మీద నిర్మితమయిందీ నయా నంగనాచి నగ రం.. అది లెక్కతేలాలిప్పుడు..పెదవాగు పేగు ఎండిపోయినప్పుడు కదా..

ఇసుక లారీలు సర్రు న దూసుకొస్తేకదా.. సర్ఫెకాజ్‌లు, పారిపోయిన జాగీర్దార్లు పాయెగాల కోకాపేటలూ.. నిలవడి నిండి.. నిలువు భవనాలయినయి. పంట పొలా లు.. మల్లె తోటలు.. కూరగాయల పాదులు.. బర్రెలు మేసే పచ్చిక మైదానాలు.. పిల్ల కాలువ లు.. మల్లెల గంధం వీసే మట్టి భూముల్లో కదా... మీ కోటలు దాటిన అభివృద్ధి సౌధం నిలిచింది.

పదిహేడు లక్షల ఎకరాలలో పాతుకుపోతున్న మీ అభివృద్ధి నమూనాలో అవ్వల్ హైదరాబాద్ ఎక్కడ? ఎవరిదీ హైదరాబాద్.. హైదరాబాద్ తెలంగాణ గర్భం... తెలంగాణ కట్టుకు న్న కోట. ఆ మాటకొస్తే అది పొందిచ్చిన కులీకుత్‌బ్‌షాహీదీ కాదు.

మీర్ ఉస్మాన్ అలీఖాన్‌ది అంతకన్నా కాదు. ప్రపంచీకరణకు హైదరాబాద్‌ను బార్లా తెరిచి వందల వేల ఎకరాలు అప్పనంగా కంపెనీలకు అప్పగించిన చంద్రబాబుదీ కాదు. చంద్రబాబు దారిని వెడల్పు చేసి రింగురోడ్డుగా నట్టింట్లోకి సంపద దారులు వేసుకున్న రాజశేఖర్‌రెడ్డిదీ కాదు.. గవర్నర్ నరసింహన్‌ది అంతకన్నా కాదు..

ఒక ఆయన దీన్ని కేంద్ర పాలిత ప్రాంతం అనడానికి.. ఒక అవ్వ ..కాదుపో అనడాని కి.. హైదరాబాద్ ఎవడబ్బ సొత్తూ కాదు.. సామూహికతలో, సౌకర్యాలలో, స్వభావంలో.. అలంకారాలలో, ఆకర్షణల్లో, పోగొట్టుకున్నాం.. నిజమే..పొందడానికే ఇప్పుడు తెలంగాణ అడుగుతున్నవాళ్లకీ హైదరాబాద్ పంచాయితీ పదేపదే తెస్తున్న వాళ్లకీ..హెచ్చరిక. హైదరాబాద్ భూమి పంచాయితీ కాదు. ఆస్తి తగాదాకాదు.

అదొక పెట్టుబడి దుర్గంగా భావిస్తున్న వాళ్లకీ.. అమెరికాకు అమ్ముకునేందుకు నమూ నా నగరంగా ఊహిస్తున్న వాళ్లకీ..ఒకటే కొండగుర్తు. హైదరాబాద్ కేంద్రపాలిత ప్రాంతం గా తెలంగాణ ప్రజలు అంగీకరించరు. ఇది అన్నదమ్ములు పంచుకునే ఆస్తికాదు.

హైదరాబాద్ ఒక ఆస్తితగాదా కాదు. ప్రజల నెత్తురూ.. కన్నీళ్లు.. ప్రవహించిన సంస్కృతీ ప్రవాహం.. కాపాడుకోవడానికే ఈ కొట్లాట. బతుకుదాం అందరం.

కాదనడం లేదు. సికాకోల్ నుంచొచ్చిన సోంపేట కూలీ, పాలమూరు కరువు నుంచొచ్చి న కూలీ.. బతకడానికొచ్చిన ఐటీ కూలీ.. అందరం బతుకుదాం.. కానీ రామలింగరాజు ఆరువేల ఎకరాలు, జీవీకేల ఇరవై వేల ఎకరాలు.. ఆ సిటీలూ.. ఈ సిటీలు.. ఎమ్మార్ ప్రాపర్టీలు, ల్యాంకోలు, గోల్ఫ్ కోర్సులు, కండ్ల ముంగట హైదరాబాద్‌ను దోచుకున్న వారి సంగతి వేరు.. కోస్తా ఉత్తరాంధ్రా, రాయలసీమా, తెలంగాణ సామాన్య ఉద్యోగులారా! ఇక్కడ మీరున్నందుకు ఈ నగరం మీది కూడా.. హైదరాబాద్‌ను ప్రేమించండి అది మిమ్మల్ని ప్రేమిస్తుంది.

కానీ అదొక ఆస్తి తగాదా అనుకుంటే.. కొట్లాటవుతుంది.. ఇది అవాంఛనీ యం. హైదరాబాద్ తెలంగాణది. ఆనక అందరిది. కానీ..కేంద్రానిది కాదు.. కాబోదు..యే పురానా షహర్ హమారా!.. హమారాహీ రహేంగే.. రంగారెడ్డి.. నల్లగొండ,మెదక్, మహబూబ్‌నగర్‌ల భూములు, జాగలు, నదీ నదాలు.. కలిసి వెలసిన హైదరాబాద్ తెలంగాణది.



Saturday, August 14, 2010

ప్రతిమల పతనం

బౌల్డర్‌హిల్స్ అంటే రాతిగుట్టలు. దుబాయ్ కంపెనీ ఇంకా కట్టని విల్లాలకు పెట్టిన పేరది. కంపెనీ పేరు ఎమ్మార్ ప్రాపర్టీస్. ఈ రాతిగుట్టల కింద ఏడుగురు గ్రామదేవతలు సమాధయ్యారు. గ్రామదేవతలంటే వెంకటేశ్వరస్వామి అంతటి శక్తిసంపన్నులు కాదు గానీ, నానక్‌రామ్‌గూడలో ఎనభైనాలుగు పేద కుటుంబాలకు వాళ్లు దేవతలే. పోశమ్మ.. మైసమ్మ.. మారె మ్మ ఎవరైనా కావొచ్చు. వాళ్లకిప్పుడు దేవత లేదు. బొట్టుపెట్టి బోనం పోసుకుందామన్నా.. నైవేద్యం పెట్టుకుందామన్నా.. వాళ్లకు ఇక ఏ దేవతాలేదు.

దైవం సరే.. ఏడాదికో పూట.. కానీ రోజు పూట గడిచే అర ఎకరమో.. ఎకరమో పొలంకూడా లేదు. అదీ ఈ రాతి గుట్టల కింద కప్పడిపోయింది. అక్కడ ఇప్పుడు..విరామంతోనూ, తీరికతోనూ, తిన్నది అరగడానికి గోల్ఫ్ పచ్చిక మైదానాల మీద అడుగులో అడుగేసి, ఆరామ్‌గా గోల్ఫ్ గుంటల్లోకి బంతు లు కొట్టే పెద్దమనుషులు క్రీడలాడుకుంటున్నారు. నిజానికి నానక్‌రామ్‌గూడ ముత్యంరెడ్డి, సత్తెమ్మ, అంజిరెడ్డిల జీవితాలతో పెద్దలాడుకున్న

Monday, August 9, 2010

క్షతగాత్రం...

అంతా బాగానే ఉన్నట్టుంటుంది. మబ్బులు చెదిరినట్టు.. పొద్దు పొడిచినట్టు.. సూర్యకిరణంలా ఆశ వెలిగినట్టు.. ఆశను ఎలాస్టిక్‌లా సాగదీసినట్టు..కొద్దిసేపే.. జయం.. విజ యం.. మత్తింకా వదలక ముందే.. మళ్లీ ముసురు. మళ్ళీ రాజకీయ మబ్బులు. మళ్ళీ కమ్ముకునే చీకటిలాంటి దుర్భేద్యమైన అజ్ఞానపు, అహంకారపు రాజకీయ మాటల మూటలు.. తెలంగాణను రానివ్వరనే కంటే అనైతికంగా అడ్డుకునే వారెవ్వరనేదే అసలు ప్రశ్న. హేతువుకు అందకుండా, తార్కికతకు తావు లేకుండా.. బుర్రలో పుట్టిన బుద్ధి కొలమానాల అంచనాలు.

విశ్లేషణలు. ఆరోపణలు. అవహేళనలు. ఎకసక్కాలు. మళ్లీ ఎవర న్నా పిరికిపందలు ఆత్మహత్య చేసుకుంటే.. భయమేస్తున్నది ఇషాన్.. నువ్వొక పిరికి పందవి.. మైసమ్మకు మేకల్ని బలిస్తారు. నువ్వొక అమాయకపు మేకవి. నిన్ను నువ్వు బలిచ్చుకోవడానికి ఏం మిగిలిందని? ఎవడి గెలుపు కోసమో? ఎవడి ఓటమి కోస మో.. బావుల్లోకి ఉరుకుతున్న వాడా.. నువ్వొక బలిమేకవి.

నీది ఆత్మహత్యా! బహురూపుల రాజకీయ నేతలు చేసిన హత్యా! ఇషాన్ .. నీ శవం ముందు భీకర ప్రతిజ్ఞలు, కన్నీళ్ళు, వేదన, ఉక్రోశ, ఆక్రోశాలు.. కమ్ముకున్న దిగులు. మీ అమ్మ అట్లాగే ఉంది. దిగులు గూడులా.. మూటలా పడి ఉన్న నిలువు దుఃఖం మీ అమ్మ. ఏం చెబ్తావ్. ఇషాన్. తెలంగాణలో పుట్టిన వాడివి కదా. మాటలకు తూటాలు తొడిగే నేల మీద పడిన వాడివి. పారాడిన వాడివి కదా. బతుకు అంటే నిత్య సంక్షోభం, అనునిత్య పోరాటం అనే చోట కన్ను తెరిచిన వాడివి కదా. కొన్ని శవాలు.

కొన్ని ఛిద్రమైన కలలు. కొన్ని భావుకతలు. ప్రపంచ జ్ఞాన నేత్రం కూడా తెరుచుకున్న వాడివి కదా. ద్రోహులెవరో? తెలుసు. హంతకులెవరో తెలుసు. ఏ తీపి మాటల వెనుక ఎంత విషం ఉందో? తెలుసు. ఏం చెయ్యాలో ? తెలుసు. బాబ్లీ డ్రామాలు కనిపెట్టిన వాడివి. పోలవరం డ్రామాలతో పోదు. నిలబడి నిజపోరాటం చెయ్యమని కోరిన వాడివి. జ్ఞానం ఉన్న వాడివి. ఇషాన్. నిన్నిక కీర్తించలేను. ఆత్మహత్య నైతికతల ప్రకారం, అలౌకికతల ప్రకారం మహాపాపం. ఆత్మహత్య ఒక చేతగాని , చేవలేని, బలహీన మనస్కుడి అంతరంగ కల్లోలం. తెలిసి తెలిసీ, ఆత్మహత్య చేసుకున్నందుకు జీవితకాలం నిన్ను క్షమించలేను. కీర్తించలేను. అమరుడివన లేను.

వీరుడవనలేను. క్షమించు ఇషాన్. నీ కోసం మీ అమ్మ లాగే నేనూ రెండు వెచ్చటి కన్నీటి బొట్లు వదలగలను. కానీ.. అసహాయంగా నీ దేహం ముందు నిలబడి నిలువు శోకంలా .. నువ్వు మీ పెదనాన్ననీ, చిన్నాననీ.. నీ బాపునీ మోసం చేశావు. లౌకికతల ప్రకారం ఆత్మహత్య పిరికిందల చర్య. నిజమే. నీ తర్వాత కొంత పరంపర. రోజూ రెండూ మూడూ .. సంఖ్యలు భయపెట్టే సందర్భం. అంకెలు భీతి గొల్పే సమయమిది. నిజమే. మరు నిమిషంలోనే విజయాన్ని అవహేళన చేసినప్పుడు నారా జ్ అవుతాం. వాళ్లు కోరిన పరిధిలోనే.. వాళ్లు పెట్టిన షరతుల పరిధిలోనే. వాదం ఉంటే. గెలిచి చూపించమన్న పరిధిలోనే . నిలబడి గెలిచి చూపేదే అసలు తెలంగాణ.

ద్రోహ చింతన ఒకరిదని కాదు. చిదంబరంది. కేంద్రానిది. సోనియా గాంధీది. మాయమాటలు చెప్పే తెలంగాణ కాంగ్రెస్ నేతలది. అడ్డగోలు వాదన లు చేసే సీమాంధ్ర కాంగ్రెస్ నేతలది. రాజీనామాల అనంతరం గోసులు ఎగబోసుకుంటూ పోటీకి దిగిన భారీ కాయాల.. అంగుష్టపు బుద్ధులది. మెదడు నిండా ఒకే ప్రాంతపు అధిపత్యం. కళ్లల్లో రెండు నిలువు నాటకాలు.

అంగుట్లో అలవాటైన పచ్చి అవకాశ వాద పరిభాష. నిలువెత్తు మోసం. ఉద్వేగాలతో.. ఆడుకునే నీచం. నాయకుని బానిస. తెలంగాణ పోటీదారు. కన్నీళ్లలోనూ కల్మషం. ఏం చెప్పను పోటీపడి, సిగ్గులేకుండా నాటకాలాడి. తెలంగాణకు ఎదురీది.. ఎదురేగి, భంగపడ్డ బానిసల మాటలు ములుకులే. శరాఘాతా లే. అయితే మాత్రం. ఎవడు పట్టించుకుంటాడు. రుద్రభూమి నీది. ఎంత చరిత్ర చెప్పను. గెలుస్తా మా? నిలుస్తామా? సందేహాలు.. సందిగ్ధాలూ మనవి కావు. ఎక్కడ అక్రమం ఉంటుం దో, అక్కడ! ఎక్కడ అన్యాయం ఉంటుందో అక్కడ! ఎక్కడ రాజ్యం పడగ విప్పుతుందో? అక్కడ.

ఎక్కడ దోపిడీ మూలుగలు పీలుస్తుందో . అక్కడ దండోరాలు కొట్టి దండయాత్రలు చేసిన వీరభూమి మీద పడిన వాడా! పోరాటమే ఊపిరిగా ఎదిగిన నేల మీద. ఎన్ని చరిత్రలు ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి. రక్తంలో పోరాట తత్వం ఉండాలి. రాదా! రాకపోయిన కానీ కొట్లాడు. విజయమో? వీర స్వర్గమో? ఒక నినాదం. కానీ.. ఎవరిని వారు కాల్చుకునే నిస్సహాయ, అసహాయ అవమాన సంస్కృతి ఎందుకు అబ్బింది ఇషాన్‌రెడ్డీ.. నిజమే. ఒకరు గెలిచినవి పదకొండే కదా! ఎవరివి వాళ్లకే అనవచ్చు.

నేరుగానే అవమానపరచవచ్చు. ఓటు వేయని నలభై శాతం మంది సమైక్యవాదులే అనే విదూషక రాజకీయ వేత్తా ఉండవచ్చు. పాత వాదనలను కొత్త తెరమీద కు తెచ్చి మనసును గాయపరచవచ్చు. న్యాయం ఏ పక్షం? మిత్రులారా! ఎవరి ది ప్రాంతీయవాదం! నిజ మే వెనుకబాటుతనం, ఆర్థికాభివృద్ధి, అంకెల గారడీ, నీళ్లూ, నిధులు, కాలువల మళ్లింపులు, సంస్కృతి.. చావుబతుకులు, భాష, యాస అరిగోసలు అనేకం చెప్పీ, చెప్పీ నోరు నొప్పు పుట్టి.. ఇక ఒకే ఒక మాట. ఏదీ లేదు. అసలు వాదనే లేదు.

ఒక ప్రాంతంగా విడిపోవడానికి.. ఉన్న హక్కుగామాకు తెలంగాణ కావాలె. వాదనలు బంద్. అది మీరిస్తే తీసుకొనేది కాదు. ఒక అమ్మ ఇయ్యడానికి.. ఒక అయ్య మూయడానికి తెలంగాణ దుక్నం కాదు. సమైక్యమో.. ఆంధ్రమో.. తెలుగో.. సమగ్రతో... దేశమో.. జాతో.. నీతో.. రీతో.. రివాజో..జాన్తానై. కలిసి ఉన్నాం. కుదరదనుకుంటున్నాం. అది మా ప్రాంతం మీద మా హక్కు. నక్సలైట్లో? దొరలో? దొంగలో? బద్మాషులో? దుర్మార్గులో? హంతకులో? ఎవరో ఒకరు.. ఒక ప్రాంతం స్థితి గతుల సంగ తి.. ఒక ప్రాంతం బాగోగుల సంగతి ఆ ప్రాంతానికి వదిలితేనే మర్యాద.

ఇదీ ఇషాన్.. నువ్వు చనిపోకుండా మాట్లాడాల్సిన మాట. అదే యూనివర్సిటీ లైబ్రరీముందు.. అదే ఆర్ట్స్ కాలేజీ ముంగట.. అదే యూనివర్సిటీ తారురోడ్డు మీద నెత్తురు కోలాటమాడిన వాళ్లంతా ధైర్యంగానే ఉన్నారు. జులుస్ తీసి జులుమ్‌లను ఎదిరించిన వాళ్లంతా ఇంకా మనసునిండా దట్టించిన ఉద్వేగాలతో నిలిచే ఉన్నారు. వాళ్లొక సభ అవుతున్నారు.

కదిలిపోతున్నారు. కన్నీరవుతున్నారు. కూడలిలో తమను తాము కూడగట్టుకున్న ఊరేగింపు అవుతున్నారు. ఒక కంట కన్నీరు.. మరో కంట నెత్తురు... తెలంగాణ జీవితమే అంత. అశ్రువొక్కటి ధారవోసిన త్యాగాల గడ్డ మాత్రమే కాదు. నెత్తురు చిందించిన వీరగడ్డ కూడా. ఆత్మహత్య ఎంతమాత్రం త్యాగం కాదు. ఆత్మహత్య ఎంతమాత్రం.. నీ ఆకాంక్షల సాఫల్య ఆయుధం కాదు. ఆత్మహత్యవద్దు.. ప్రియమైన పిల్లలారా! ప్రియమైన కనుపాపలారా! హంతకుడెవరు? అండమాన్‌లకు పంపాల్సిన రాజకీయ నాయకులే హంతకులు.

న్యాయం అడిగిన ప్రతిసారీ; ధర్మం అడిగిన ప్రతిసారీ.. రాజ్యాంగం ప్రసాదించిన విడిపోయే హక్కు అడిగిన ప్రతిసారీ.. బుల్లెట్లిస్తారు. సరే. భరిస్తాం. లాఠీలిస్తారు.. సరే నెత్తురోడుతాం. కానీ అబద్ధాలిస్తారు.. ఆటు మాటలిస్తారు. పోటు మాటలిస్తారు. అదే సమస్య. అదే కత్తి నేరుగా దిగనికుట్ర. పొడిచే పోటుకన్న మాయమర్మం. ఇప్పటి సమస్య.

అది కనిపెట్టి తిరిగినవాడే నేటి హీరో.. మార్మిక మంత్రాల మాయల మరాఠీ ప్రాణం దూరిన చిలకను మెడపిసక గలిగినవాడే నేటి హీరో.. కుట్రలనూ, కుతంత్రాలను ఎదిరించి నిలబడగలిగిన వాడే మొనగాడు.. వాడు వీధిలో రెండు కాళ్లు నిగడదన్ని నిలబడి నినదిస్తున్న ఆర్ట్స్ కాలేజీ విద్యార్థి..ఇషాన్ నిన్ను ప్రేమించలేను.. నిన్ను కీర్తించలేను. ఎవడు యుద్ధరంగంలో క్షతగాత్రుడయినా వీరోచితంగా నిలబడి ఉన్నాడో.. వాడికే నా వందనం.. హంతకుడు తెలుసు.. హంతకుడి మీద కత్తి ఎత్తిన వాడే కథానాయకుడు.